Akoestische signalering bij verkeerslichten voor mensen met een visuele beperking

Op het eerste gezicht is de rateltikker een eenvoudig systeem waar weinig discussie over bestaat. Toch kan de aanpak van wegbeheerders per locatie sterk verschillen. Dit gaat ten koste van de uniformiteit en de herkenbaarheid. Soms ontbreekt de akoestische signalering zelfs helemaal. Hoog tijd dus voor een landelijke standaard voor akoestische signalering.

Een eerste stap naar een landelijke standaard was een inventarisatie van de gebruikersbehoeften tijdens de praktijkdag. Gekeken is naar de klassieke opstelling van voetgangerslichten (licht aan de overzijde van de oversteek) maar ook naar het nieuwe lage voetgangerslicht dat aan het begin van de oversteek staat. 
 
Andere aspecten die een rol spelen zijn de wegbeheerder die de spullen moet beheren maar ook omwonenden die hinder kunnen ervaren van het geluid. Beheeraspecten, beleid, hinder door de omgeving en kosten kwamen aan de orde tijdens de praktijkdag als onderdeel van het totale integrale plaatje.