Afwisseling is essentieel voor een aantrekkelijke loopomgeving. Dat blijkt uit Noors onderzoek naar de invloed van de stedelijke omgeving op het lopen naar en van ov-haltes. CROW-KpVV heeft een samenvatting van het onderzoek uitgebracht.
De Noorse onderzoeker Helge Hillnhütter, associate professor aan de Norwegian University of Science and Technology in Trondheim, promoveerde op zijn onderzoek getiteld Pedestrian Access to Public Transport (Stavanger, 2016). Zijn dissertatie is alweer zeven jaar oud maar is nog steeds actueel.
Hoe ver ov-reizigers naar haltes lopen was al vaker onderzocht, maar naar de invloed van de stedelijke omgeving op looproutes naar de halte nauwelijks. Ov-gebruikers bleken tot 70% langere afstanden te lopen in voetgangersgebieden in vergelijking met een omgeving waarin de auto domineert. Alleen de aanwezigheid van voorzieningen als winkels langs de looproute kon het grote verschil niet verklaren, wist Hillhüter. De stedelijke omgeving heeft invloed op het lopen naar de halte, zoveel was duidelijk, maar hoe werkt dat precies?
Interviews
Uit interviews blijkt dat lopen onplezieriger wordt als er te weinig ruimte voor is, of als voetpaden saai en slecht onderhouden zijn. Auto's en emissies van verkeer zijn ook onaangenaam. Andersom geldt dat lopen prettig wordt waar mensen zijn, winkels hun producten uitstallen, in een groene omgeving en waar interessante gebouwen en gevels zijn te zien.
Drukke pleinen en voetgangersstraten zijn spannend, parken zijn ontspannend, grote gebouwen langs brede straten zijn saai en het oversteken van drukke straten veroorzaakt stress bij voetgangers. Dit alles is niet erg verrassend, maar laat zien dat de loopomgeving de gevoelens van voetgangers meetbaar beïnvloedt. Als lopen leidt tot negatieve gevoelens, zullen mensen niet ver of zelfs helemaal niet lopen.
Uitkomsten
Het onderzoek van Hillnhütter brengt drie belangrijke zaken aan het licht:
- Voetgangers reageren voornamelijk op prikkels binnen een straal van vier tot zes meter. Daarom is lopen in ‘autogebieden’ saai en lijken afstanden daar langer.
- Afwisseling is essentieel voor een aantrekkelijke loopomgeving. Lopen wordt leuker en de ervaren afstanden worden kleiner. Bomen, groen, een afwisselend loopoppervlak, straatmeubilair en architectuur bieden een vaak onbenut potentieel om eentonigheid te voorkomen.
- Egaal verharde voetpaden maken lopen comfortabel, maar appeleren niet aan de zintuigen van voetgangers. Technische infrastructuur alleen is onvoldoende om lopen aantrekkelijk te maken. Alleen als lopen plezierig wordt, zullen meer mensen meer en langere afstanden lopen.
Prikkelende omgeving
Tot het onderzoek van Hillnhütter is er weinig aandacht geweest voor de verschillen tussen lopen naar en van de halte. De uitkomsten zijn van belang voor het ontwerp van de loopomgeving. Bij het lopen naar haltes verkort een sterk en aangenaam prikkelende omgeving de schijnbare afstand. De indruk ontstaat dat de halte snel wordt bereikt en dat kan de gevoelde tijdsdruk verminderen. Bij het weglopen van haltes wekt een aangenaam prikkelende omgeving positieve gevoelens op, waardoor lopen plezierig wordt.
Download hier de
samenvatting van het promotieonderzoek van Helge Hillnhüter.